BREAKING NEWS

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΚΑΛΙ

Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν μιά μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης·
«Τώρα δυό χρόνια πέρασαν που γράφω κ' ένα ειδύλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Αλλοίμονον, είν' υψηλή το βλέπω, πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·
και απ' το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι ποτέ δεν θ' αναιβώ ο δυστυχισμένος».
Ειπ' ο Θεόκριτος· «Αυτά τα λόγια ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει νάσαι υπερήφανος κ' ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο πρέπει με το δικαίωμά σου
νάσαι πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν
είναι·τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα».

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης



Ε
ισαγωγικό σημείωμα

Το εξαιρετικό αυτό ποίημα του Καβάφη αποτελεί
την ιδανικότερη εισαγωγή για ένα νέο blog που
φιλοδοξεί να προσεγγίζει την πολιτική
επικαιρότητα κριτικά, δημιουργώντας
κατά αυτό τον τρόπο μια πολιτεία των ιδεών.
Δηλαδή, μια πλειάδα ιδεών που θα μπορούν
είτε να αποτελούν εναλλακτικές επιλογές
στις πολιτικές αποφάσεις της εξουσίας
είτε να νομιμοποιούν τις πολιτικές της επιλογές.
Η ανάλυση των πολιτικών επιλογών αποβλέπει
στο να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον κόσμο
μέσα στον οποίο ζούμε και να κάνουμε
ορθολογικές επιλογές ανάμεσα σε εναλλακτικές δυνατότητες,
για να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα
σε μια υπάρχουσα τάξη πραγμάτων και ένα ευκταίο μέλλον.

Ωστόσο, οι ιδέες αυτές καθαυτές έχουν

τόση δύναμη, όση προσδίδουν σε αυτές οι
άνθρωποι μέσα στους οποίους εμφωλεύουν.
Έτσι, κάθε πολιτική πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα
ενεργητικής ή παθητικής συμπεριφοράς των ανθρώπων.



















Σάββατο 29 Μαρτίου 2008

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ;


Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες γεννήθηκε στο Μπουένος Άϊρες στις 24 Αυγούστου του 1889 και σπούδασε στην Ευρώπη (Γενεύη). Έζησε τυφλός τα πεερισσότερα χρόνια της ζωής του, γι' αυτόν τον λόγο πολλά κείμενά του από τότε τα συνέθετε προφορικά και τα υπαγόρευε είτε σε φίλους του είτε στη Μαρία Γκοδάμα, τη σύντροφο της ζωής του τα τελευταία χρόνια. Δημοσίευσε πολλές συλλογές, ποιήματα, δοκίμια, σενάρια και διηγήματα. Ο Μπόρχες έγραψε επίσης σημαντικό όγκο λογοτεχνικής κριτικής, προλόγους και βιβλιοκριτικές, επιμελήθηκε πολλές ανθολογίες, και μετέφρασε στα ισπανικά πολλά έργα από αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά (ακόμη και από αρχαία αγγλικά και αρχαία σκανδιναβικά). Δίδαξε σε πανεπιστήμια της Αμερικής και αναγορεύτηκε επίτμος διδάκτορας στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Πέθανε το 1986 στη Γενεύη.



Το 1961 ο Μπόρχες κέρδισε μαζί με τον Σάμουελ Μπέκετ το διεθνές βραβείο εκδοτών (Βραβείο Φορμεντόρ). Το ίδρυμα Ίνγκραμ Μέριλ του απένειμε, το 1966, το ετήσιο βραβείο φιλολογίας, για την "εξαιρετική του συμβολή στη λογοτεχνία". Το 1970 τιμήθηκε με τον τίτλο του Δόκτορα των Γραμμάτων από τα πανεπιστήμια της Κολούμπια και της Οξφόρδης. Οι "ΤIMES" τον αποκάλεσαν τον "μεγαλύτερο ζώντα συγγραφέα στην ισπανική γλώσσα".



Ένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι οι 'Μυθοπλασίες". Η συλλογή αυτή περιέχει ορισμένα από τα πιο γνωστά διηγήματά του και όλα τα σύμβολα που ορίζουν την ποιητική του: τον λαβύρινθο, τον χάρτη, τον καθρέφτη, τη βιβλιοθήκη, τα τεχνάσματα μέσω των οποίων ερμηνεύουμε - η παρερμηνεύουμε - το ατελές σύμπαν στο οποίο βλέπουμε παραβολικά ή παραθλαστικά και τις δικές μας ατέλειες. Οι "Μυθοπλασίες" μιλούν ακόμη για τον νου, στο κέντρο του οποίου κατοικεί ο Μινώταυρος του χρόνου: το μυθικό τέρας που αποσβολώνεται μόνο με τη γλώσσα της φαντασίας.Άλλα γνωστά του έργα είναι:· «Λαβύρινθοι» και «Το βιβλίο των φανταστικών όντων» (Libro)·



Σε συνέντευξή του, ο Μπόρχες μίλησε για τον εαυατό του, αρχίζοντας με τον αυτοχαρακτηρισμό, ως άθεου, αναρχικού, με την έννοια της αντίθεσης στο κράτος. Παράλληλα δήλωσε με νόημα: "Ζω για τη λογοτεχνία και την ηθική. Αλλά από τις εκατοντάδες των έργων μου μόνο μια χούφτα έχουν κάποια αξία. Η δουλειά μου θα έχει τελείως ξεχαστεί μετά από 100 χρόνια. Προσπαθώ να ζω ηθικά πράγμα που είναι το πιο δύσκολο. Η έλλειψη ηθικής βρίσκεται στη ρίζα των προβλημάτων του σύγχρονου κόσμου". Επίσης εξομολογείται ότι ένας άλλος λόγος να ζει βρίσκεται στις γυναίκες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: